Lochy

sev

a kto pisał hentaja o snapie? ja?! {dobra, pare dni temu to było - wykasowąłam zaraz po napisaniu xD}

Vics

O.O"
po jaką cholerę kasowałaś?!XD
trzeba było mi dać! xD

sev

nie! nigdy w życiu! XD

Vics

czemu? czyli fajne musiało by być *_*

sev

ostre i dokładne XD
delikatnie mówiąc xD

nie chcesz wiedzieć jaki paring xD
nawet nie pytaj xD

darck_angel

Syriusz wpadl za zasłone i zdech:] jakie to piekne...zaraz sie rozplyne..
************
nie lubie postaci syriusza, ogulnie to nie znosze psow a black sie w niego zmieniał....

sev

a ja lubiłam syrka.
miał coś w sobie.
ale remus i tak rules

darck_angel

ale był dobry a mnie ciagnie ciemna strona mocy!!

Undine

A ja zawsze lubiłam Syriusza bo miał w sobie coś tajemniczego i fascynującego i zdania nie zmienie

Fool

Syriusz Black...yyymmm...Jak to ładnie brzmi. Nie tak ładnie jak Severus Snape, ale jednak. Padfoot ma akurat te wszystkie atuty jakich brak Sev'owi. Jest otwarty i szczery, przysojny i łatwo nawiązuje kontakty. Cechuje go również niezłomność charakteru i siła woli nie do zdarcia. Potrafi być przyjacielem i nie obawia się tego okazywać. (ale puste frazezy!) Jestem pewna że jest to "głupek, który ma serce na dłoni" i mimo że moje cztery komory/przedsionki wystukuję rytm drugiego biegunu (SE-VE-RUS!!!), Bardzo lubię Siriusa. Bez niego nie było by tak samo. Jeśli chodzi o paringi z pieskiem to najbardziej mi odpowiada Syriusz-Remus (http://zakochany-remus.blog.onet.pl/). Taki sentyment...
s/cmok, Fool

Undine

Fool widze że mamy podobny guścik co do panów z HP

Fool

Miło mi, Undine. Ja naprawde lubię skrajności, a postacie z HP są bardzo jednostronnie ukazane. Cóż może kiedyś pani Rowling napisze tę histori z punktu widzenia kogoś innnego. Severusa na przykład.
Undine co powiesz o Lucjuszu? Ja zakochałam się w filmowym.;PPP

zakochany Remus

Uwielbiam. Cudowne poczucie humoru. Całkowite oddanie sprawie. Wdzięk i zarazem chłodna obojętność. Niespotykana siła, która pozwoliła mu przeżyć w Azkabanie trzynaście lat.
Obawiam się, że właśnie stworzyłam zalążki poematu... Nic dziwnego, w końcu w moim chorym umyśle zawsze przy jego boku jest Remus. Nie wydaje wam się dziwne, że Syriusz i Remus bardzo często są razem?
A jeśli chodzi o śmierć Syriusza. Wdaje mi się, że uśmiercenie go było dobrą decyzją, bolesną, lecz dobrą. Nie wyobrażam sobie go w wieku osiemdziesięciu lat, w oklularach, kraciastym szlafroku. Aaaaa! Straszna wizja.

Pozdrawiam,
zakochany Remus

Fool

Syriusz ne był chłodny. Był porywcz całą piątą część, kiedy zamkneli go w domu, którego nienawidził. Przyznaję się również, ż straciłam dla niego szacunek gdzieś w połowie Zakonu.
Oczywiście że S&R dasują do siebie i z kilkoma innymi czynnikami tworzą drugie dno powieści. Mrrrauuu...
Śmierć Syriusza odpowiednia?! Kiedy ja ciągl wierzę że on wróci?! Nie podba mi się nawet sposób w jaki "zginą". l
daczego chcesz odmówić Łapie dalszego życi? Przecież on nawet w okularach, kraciastm szlafroku i osiemdziesiątką, będzie tym samym Syriuszem. Czarodzieje starzeją się inaczej, patrz - drops.

Wybaczcie błędy i nieścisłości. kac.

zakochany Remus

Nie. Nie. Nie.
Syriusz stary dziadek odpada. Nie chciałabym widzieć jego zmarszek (ale nie takich seksownych, jakie musiał mieć zanim umarł... czy ja się ślinię? Znowu!). Dobrze, że umarł póki był jeszcze młody i silny.
Możliwie, że cały chłód sobie wymyśliłam. Często tak mam, gdy kocham jakiegoś bohatera. Robię wszystko w moim umyśle, by stał się jeszcze bardziej idealny. Ale przed piątą częścią? Chociaż... w trzecim tomie również przeżywał sytuację tuż przed ujawnieniem Petera. Za to w Azkabanie był obojętny... możliwe, że to wpływ dementorów.
Remus i Syriusz... umieram. Aaaaaa.
(ja mam rączki tutaj!)

Pozdrawiam,
zakochany Remus Wink