Lochy

salamandra

Wybrane, ale te są chyba najlepsz. Choć i tak nie ma się czym zachwycać. Przepraszam za częstochowskie rymy, no cóż, naleciałości nie wyplewię. Wink

Te są jako-tako związane z tematyką potterowską, mam też kilka innych, ale nie imają sie tematu, więc wędrują do szuflady. A te są już dość stare...

Wspomnij…

Mam mroczny sen, ten sam od lat,
Jesteś w nim Ty - cały mój świat.
Ciemność i ból, smutek i żar -
W płonących oczach niezmienny żal.

Więziony umysł, spętana wola,
Czy kiedyś zrozumiesz jaka ich rola?
Zatrzymać cię chciałam - płonna nadzieja -
Wyrzutów sumienia powstała zawieja.

Więdniesz z tęsknoty - patrzeć nie mogę.
Chciałam inną narzucić ci drogę.
Oszukiwałam wszystkich, z sobą na czele,
Że tak radosne będzie nasze wesele!

Ty - taki piękny, ja - taka inna.
To dramaturgia wszystkiemu winna!
Twa luba czeka, martwi się pewnie,
Kiedy zobaczy - powita wylewnie.

Nigdy nie wspomnisz o swojej młodości
I zlekceważysz wołanie miłości.
Już mija czas działania wywaru,
Zostanie wspomnienie tylko chwil paru.

Och, Namiętności, och, Ty okrutna!
Przeciw wszystkiemu i wszystkim butna!
Kiedy opuścisz, kiedy zostawisz?
Czy moje serce od cierpień ocalisz?!

Chciałabym krzyczeć, modlitwy wznosić -
By lekki wietrzyk mógł je zanosić
Słodkiej Wenus, bogini nadobnej -
O uratowanie od pasji niedobrej!

Wyzwolę cię teraz, koniec transu,
Spłonęła róża o płatkach romansu!
Idź w swoją stronę. Księżyc diamentowy
Widział z rąk zrzucone okowy.

Po pięknym kwiecie zostanie dym,
Tak, ukochany - nienarodzony twój syn.
Proszę o jedno - wśród jesiennej słoty
Wspomnij czasami uczucie Meropy!

Jednorożec (III)

Zmierzch snuje się
Między złotymi liśćmi
Gdzieś tam dogasa
Zagubiony błysk
Chłodne powietrze muska
Delikatność bieli
Cień nie ima się
Srebrzystej gracji
On jest tak czarowny
Ulotny w swym wdzięku
Magiczny w samym istnieniu
Jasny w mroku tajemnicy
Wyciąga wspaniałą szyję
Ku szeptowi świata
Czule stąpa
Po delikatnej trawie
Jednorożec
Dumnie patrzy na to
Co pozostało z niego
Z człowieka
Samotny ślad
I w swej
Długowiecznej mądrości
Nie rozumie
Dlaczego my
Tak szybko
Przemijamy

[link widoczny dla zalogowanych]

Wampir

Snuje się we mgle
W ciemności zrodzony
Z ciemności wołając
Na skrzydłach nietoperza
Smaku krwi szukając
Odczytując myśli
Targać się w niemocy
O krztynę uczucia
Przez wieki błagać
Tańczyć pośród ciszy
By nigdy jej nie zaznać

Vexia

Hmm... wiesz, co sądzę o tych wierszach... zawsze wiedziałaś... ja je kocham! Sama mam mnóstwo wierszy, Ty sama nie wiesz ile i ja też nie... a ja kocham Twoją tworczość w każdym kierunku... musicie Państwo wiedzieć, że nasza mała artystka pisze wiersze, opowiadania i przepięknie maluje... może nas uraczy jakimś swoim rysunkiem? Tutaj już dedykacji dla mnie nie ma, chociaż jak zobaczycie moje wiersze, to można się przestraszyć, bo panuje monotonia... z dedykacją dla Sal:*
Ten komenatrz też dla Sal:*
Sios, pisz dalej:*
Vex